En opeens was ik er.. zo vanuit Nijmegen, via Amstenrade en Amsterdam, gedropt door KLM op het vliegveld van Sint Maarten. Opgehaald door via-via-via mensen, wederom gedropt en daar zat ik dan, aan tafel met Paula-de-gekke-eigenaresse en Randy, medestudent uit Nijmegen, 12.000 km van huis. Wat een vreemd gevoel.
Alles lijkt zo snel gegaan de afgelopen weken. Nog maar net weer terug in Nederland, ingericht, gewend en opgestart. De voorbereidingen voor mijn afstudeeronderzoek begonnen al snel, maar toch leek het altijd nog ver weg. Totdat ik in het vliegtuig zat besefte ik nog steeds niet dat ik weer drie maanden weg zou zijn, weg van thuis en iedereen die daarbij hoort. Maar opeens was ik er.
Een vreemde gewaarwording, en toch kun je niets anders doen dan je eraan aanpassen. Dus daarom zit ik nu, op mijn tweede ochtend, te werken in het computerlab van de universiteit alsof ik hier al jaren kom. Ik neem de busjes, groet de buren en drink de shakes. Ik heb nog niet echt een idee hoe het allemaal gaat lopen, maar ik richt me maar op wat toch wel een beetje mijn motto is geworden sinds Zuid Afrika: Al sal reg kom.
Het eiland verraste me. Ik verwachtte ergens toch een soort 'warm Nederland', maar dat is het zeker niet. Het is inderdaad warm, erg warm, maar ook behoorlijk Antilliaans. Er zijn een paar plekken vol met toeristen en de bijbehorende restaurants, casino's en Kentucky Fried Chicken's, maar buiten die straten ziet alles er heel anders uit. De mensen praten Engels, Nederlands, Spaans, Papiamento. Er is leven op straat, kleur, maar ook verval. Mijn kamer ligt in de buitenwijk St. Peter's, een wijk vol grote, vervallen huizen, steile straten vol met gaten en hobbels, honden, kinderen, eettentjes en palmbomen. Hoewel het onmogelijk lijkt, ligt het niet dicht bij het strand. Jawel, het eiland is groter dan verwacht. Gisteren heb ik alweer de eerste flipflop-blaren gescoord, door flink wat te wandelen.
Ik heb nog niet veel gezien, maar dat komt allemaal wel. Een korte blik op het strand bij de stad bevestigde alle cliche's over de Cariben: het water is blauw, blauw, blauw. Hoewel ik me nog een beetje vervreemd voel (wat doe ik hier ook alweer?) heb ik er ook zin in. Een eerste interview is al gepland, eerste contacten zijn gelegd. Ik heb een flinke stapel boeken, een laptop, een onderzoeksvoorstel, wat films, muziek, zon, zee, vreemde culturen en een missie. Ik krijg mijn tijd vast wel om.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Hi Jenny, con ta bai? Een paar keer per dag op favorieten geklikt en ja hoor, daar zijn we weer. Kan me het "ontheemde" gevoel goed voorstellen.Had toendertijd een andere voorstelling van St. Maarten vergeleken met Cur. Wandelen hoort er ook niet bij. Fietsen????Begin rustig zoals iedereen en verbaas je nergens over. De tijd vliegt vanzelf om. Wat foto's gezien van het appartementencomplex en wat verhalen gelezen over eerdere bewoners en Paula.Het weer zit in elk geval mee en de internetverbinding ook. Dus....enjoy en relax ook. Succes met je onderzoek.Hier niet veel nieuws. Morgen naar Nazareth.Louis naar Londen.
Liefs,
wat fijn van je te horen!
ik heb je stuk van een week daarvoor ook gelezen en wat een interessant onderzoeksthema zeg, ik ben echt benieuwd hoe alles gaat lopen! maar doe je goed zeg, hoe je zo snel al je weg gevonden hebt! het lijkt me een interessant eiland,
en heb je al een duik in zee genomen :)?
nou hier is het trouwens ook net weer lente, dus je bent precies op het goede moment weggegaan het ijs mis je niet meer!
ik zal aan je denken. maar ik heb het volste verrouwen in je!
succes met je eerste interview. ik ben wel benieuwd wat voor leuke onderzoeksmethoden je allemaal gaat doen dan...ja, die jongeren blijven toch de interessantste leeftijdsgroep he ;)
oke, jij bent waarschijnlijk nu volop bezig, ja hoeveel uur eerder is het daar? 6? ik ga in ieder geval zo naar bed..
dikke knuffel, uit het verre Nederland
o die vorige reactie was van mij, anneke,
ja ik wist mijn blogwachtwoord nie meer...
Hey Jens,
Goed om van je te horen, ik ben benieuwd naar je verhalen.
Heel veel succes de komende weken en we e-mailen natuurlijk wel over het magazine en andere zaken. Hans van Baalen had uiteindelijk toch nog gereageerd. Ik weet niet of het voor dit nummer nog gaat lukken, maar misschien voor iets anders, misschien wel de studententijd van? Ik hou je op de hoogte!
xx
he die jenny, weer lekker op pad, zie ik. wat voor onderzoek ga je precies doen? veel plezier in ieder geval en groetjes uit bali
Eindelijk weer wat leuke (reis)verhalen te lezen! Zo klinkt het bijna alsof het leuk is dat je weer weg bent, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Gewoon een manier van het koude-voeten-volk hier om op te warmen aan je flipflop-verhalen. Succes met wennen en met de start van je onderzoek. En tot volgs!
Liefs, Moïra
hola jens!
knap van mij he? ik heb het uitgevogeld hoe ik een berichtje kan achterlaten ;)
wat leuk om te lezen zeg! je maakt me helemaal jaloers zeg! ik had natuurlijk al heel veel verhalen gehoord via papa en mama, maar toch lees ik ook weer nieuwe dingen! je bent wel helemaal up to date op de site, ik heb al wat berichtjes gemist zeg.. ik zal me zo eens abonneren! met wie woon je in huis en wat doen die? en red je je een beetje in alle talen? vast! hier niet veel nieuws, alles hetzelfde zoals altijd...tot gauw mails en misschien wel skypes?
veel liefs, Caro
Een reactie posten