El Libro del Selva

Eindelijk weer helemaal bekomen van mijn voedselvergiftiging -wat is eten toch lekker!-, heb ik de afgelopen dagen kennis gemaakt met het leven in de jungle.. Wat een belevenis! Het was een heel bijzonder weekend, groot verschil met het leven in La Paz en ook wel erg relaxed. Ik voelde me.. net als in de film.

Onze trip begon donderdagochtend, om 8 uur zou onze vlucht naar Rurrenabaque gaan. Omdat het 1 mei was, Dia del Trabajo, was het in eerste instantie al moeilijk om het vliegveld uberhaupt te bereiken, maar toen dat gelukt was, kregen we te horen dat onze vlucht verzet was naar de volgende dag in de middag. Huh? Omdat we een toer hadden geboekt van vrijdagochtend tot zondagavond, hadden we daar natuurlijk niets aan. Wat te doen..? Een optie was de bus, 18 uur over een kronkelende zandweg, een andere optie was een nieuw ticket kopen bij een andere maatschappij die misschien wel vloog-zeker konden ze dat niet zeggen. Uiteindelijk geprobeerd om in ieder geval naar de bus te gaan en te kijken of er plek was, maar ook het busstation was toen onbereikbaar ivm 1 mei en de enige optie voor ons was terugkeren naar het vliegveld. Ik had dus ook niet meer naar huis gekund, mocht ik dat willen. Apart. Na uren wachten zonder te weten of we uiteindelijk weg konden of niet, beetje zoals in The Terminal, werd ons gelukkig medegedeeld dat we mee konden met het andere vliegtuig, en om 5 uur ´s middags gingen we de lucht in..! Eenmaal op het vliegveld werden we, a la Motorcycle Diaries, met drie motors naar het centrum gebracht.

Ook met het reisagentschap liep alles nogal moeilijk, wat logisch was toen bleek dat we bij de verkeerde zaten te wachten. Maar toen we eenmaal op weg waren, in een jeep, door al dat groen, was alles snel vergeten. Wat is het daar mooi! Ons weekend bestond vooral uit heel veel om je heen kijken, foto´s maken natuurlijk, en chillen in een boot. Met ons groepje, wij drieen, twee Duitse meisjes, Japanners Yuki en Saki (die namen kan ik jullie niet onthouden toch), kokkin Mercedes en gids Doyo, hebben we de pampa´s verkend, heerlijk gegeten, apen, krokodillen, schildpadden en veeel vogels gezien, gezwommen met dolfijnen, gewandeld en gezocht naar anaconda´s, piraña´s gevist (ik niet hoor) en sterren gekeken. Jungle Book ten top.

Het verschil met La Paz is enorm, qua temperatuur, qua natuur en ook qua mentaliteit. Het leven in de stad is druk en hard, mede door de hoogte en de kou. In Rurrenabaque heerst zo´n andere sfeer, veel rustiger, vriendelijker. Iedereen noemt iedereen ´amigo´ of ´amiga´, alles wordt voor je gedaan als je het vriendelijk vraagt. Stiekem hadden we dan ook helemaal geen zin om terug te gaan naar het hoge La Paz, met natuurlijk het werk dat wachtte. Lag het aan ons karma, ik weet het niet, maar zondagavond bleek wederom onze vlucht gecancelled te zijn. Helaas pindakaas, nog een nachtje Rurrenabaque. Toch was het iets minder fijn dan het nu klinkt, want we waren vies, moe en erger, hadden zo goed als geen geld meer. En denk maar niet dat je in Rurrenabaque kunt pinnen. Het was dus nog even zuinig puzzelen om te kunnen slapen, eten en op het vliegveld te komen..

Vanochtend dan toch eindelijk weer vertrokken naar La Paz, in een 15-persoons vliegtuigje, heel bijzonder! Nu nog snel de laatste dingen voorbereiden voor mijn les van vanmiddag, en dan weer aan het werk. Maar niet voor al te lang, want donderdag vertrek ik voor een weekje naar Peru! Vince en ik ontmoeten elkaar in Nazca en komen vanaf daar samen naar La Paz. Mijn tijd alleen is dus bijna voorbij, en ik heb het doorstaan. Ik heb natuurlijk heel veel zin om naar Peru te gaan en daarna samen verder te gaan, dat zal weer een heel ander avontuur worden. Tot nu toe is mijn reis in ieder geval al geslaagd, wat heb ik al veel gezien, gedaan en vooral geleerd. En ik weet zeker dat dat alleen maar meer zal worden!

Ik weet trouwens niet of jullie iets hebben meegekregen van het referendum dat hier gisteren plaatsvond? Waarschijnlijk niet, maar hier was het behoorlijk spannend. Het departement Santa Cruz ging stemmen voor of tegen de autonomie, en het land stond op zijn kop. Mensen hadden het over staatsgrepen, sommigen wilden het land uit, Evo zou verjaagd worden. Zover ik weet is er niets van dit alles gebeurd, maar de uitslag is dan ook 50/50.. Toeval?? Heel typisch in ieder geval. Ik weet er verder nog niet zoveel van, maar als er echt iets interessants gebeurt, dan horen jullie dat natuurlijk..